Thuis.

Ik zag het nieuws vandaag mijn vriend.  De wereld is gevuld met massa’s narigheid. Moord en geweld lijkt heel normaal en waar de mens nog van schrikt is morgen trant en basaal.

Ik zag een film vandaag mijn vriend.  Verkrachting op het doek verkoopt toch goed. Bloed en dood is in en hoort erbij. De wereld in sarcastisch slavernij. Wat kan ik er nu nog aan doen?

Ik dacht dat ik het allemaal in orde had. Ik wist dat ik de beste tijd had gehad. Ik  vond mezelf knap in mijn besluit maar nu weet ik de duivel lacht me uit. Ik weet dat het schip zinkende is, zelfs waar ging het goed ook al was het mis. Ik had leedvermaak over de dwazen van deze tijd. Totdat ikzelf naar de gevangenis werd geleid.

Ik kom met al mijn zinloze pogingen terug op de plek waar mijn egotripperij ooit begon. En ik besef nu heel erg goed mijn God dat ik nooit zonder U kon! U heeft mij steeds mijn weg laten gaan ook al ging deze dwars tegen U in, U houd van mij! En nu ik verslagen bij U kom, volledig leeg en totaal berooid. Strekt U Uw armen uit en zegt, “Ik verlaat je nooit”. Laat me Uw knecht zijn, meer verdien ik niet, alleen bij U thuis te zijn. Maar U zegt,

“ Welkom thuis  Mijn zoon. Je ging de wereld in en verliet Mij gewoon. Maar gelukkig je bent terug. Laten we een feest vieren en vergeet alles vlug. Ik hou zo zielsveel van jou. Blijf bij Me want dan blijf je buiten de kou. Ik zorg dat je je altijd veilig voelen mag hier thuis. Kom maar gouw binnen want Mijn huis is ook jou huis.