Bereidheid 1
Ik overwin in de nacht, zegenvier over elke duistere macht, vele krachten vluchten weg in Jezus naam.
En ik weet dat ik triomfeer, beweging breng in de atmosfeer, voor het bloed van Jezus hebben ze te gaan.
Ik schrijf dit niet omdat het moet, want ik ben vrij van de knoet, want echte vrijheid vind je nergens hier op aard.
In elke kring, status, of leer vind je altijd weer verweer, die de mens tot slaaf der mensen heeft gemaakt.
En ik schaam me soms kapot, wat voor een beeld men maakt van God, onze liefdevolle God zet men voor schut.
Misschien is het wel verkeerd, maar uit de bijbel heb ik geleerd, zoiets heeft afgodsbeelden maken of ben ik nou tuk?
Want als je echt voor God wil gaan, ga je op je benen staan, alle misstanden veeg ik dan maar op een hoop.
Ik roep je op om te gaan staan en de hoge weg te gaan, dat blaast het stof uit je geest en de duivel gaat op de loop.
En weet dat als je God behaagd, je door de wereld wordt belaagd, ze zeggen, “Slappeling je knielt voor een dode god!”
Maar als er stormen komen gaan en al hun afgoden naar de maan, regeert de angst in hun harten, het maakt hun kapot.
Dan helpt geen enkele dwaze leer, vallen koninkrijken neer, geen enkele wereldleider kan dan nog blijven staan!
T’is niet ver weg meer lieve mens, Gods oordeel stopt niet bij een grens, en ik hoop dat jij dan aan Zijn kant zal staan.
Geen zang der vogels in het bos, en mensen moorden erop los, machten van haat en onrecht vieren dan hoogtij!
Honger maakt monsters van de mens, men overtreed dan elke grens, God nog gebod gaat hen volkomen voorbij.
Men schreeuwt dan, “Bergen val op ons, maak ons gelijk met de grond, want dat is nog beter dan te leven in deze hel!
Want men al jaren niet wilde zien, openbaart zich bovendien, men wordt zich bewust van het luiden der laatste bel!
Dit is het einde van dit lied, nog zoveel ligt in het verschiet, vertel ik sprookjes of dringt het door in jou geest?
Want immers de koffiepot lokt meer dan de voorspelling van slecht weer, wie mij verstaat blijft alert, trekt lering uit wat is geweest.
Strek je jou handen uit naar God, verzuip je niet in jou lot, Hij veranderd onze onkunde in een machtig vuur!
Op jou bereidheid komt het aan, kun je dwars door stormen gaan, sta je sterk tot in het laatste uur!
----------------------
Dit is een strijdlied dat tegen de stroom in is ontstaan. Hoewel we beseffen dat er veel in de wereld gaande is, sommige gedeelten van deze tekst zijn al gaande en andere gedeelten liggen nog in het verschiet, is het bedroevend dat de mens zo afgestompt is en alles, verdoofd, gelaten over zich heen laat komen. God roept ons op om te gaan staan, en dat is niet voor niets! Ikzelf moest erachter komen hoe dat zit. Wij mensen lijken imuum te zijn geworden voor honger en geweld in deze wereld. Als er in Afrika of India mensen sterven van de honger en er in Iran mensen die zich verzetten tegen het regime worden opgehangen, lijken we dat voor kennisgeving aan te nemen en leven we ons leven onbewogen verder. God roept ons op om te gaan staan en met gebed en hulp klaar te staan. Immers kan het jou en mij ook overkomen. Wat dat betreft zien we dat de wereld zo onstabiel is dat het morgen hier totaal anders kan zijn. Laten we de koffiepot maar even wachten en op de bres gaan staan.