Het moment was daar! Ik kon nauwelijks bevatten wat mij overkomen was, maar één ding wist ik zeker: Hij zorgde voor mij. En juist dat was precies wat ik nodig had. Ik stopte met luisteren naar de popmuziek waar ik zo aan gewend was. Niet omdat iemand mij zei dat het niet mocht, maar simpelweg omdat die muziek me niet langer raakte. In plaats daarvan begon ik muziek te kopen die sprak over Jezus en God, muziek die mij nieuwe inzichten kon geven. Er broeide iets in mij. Ik pakte mijn gitaar erbij en begon spontaan wat liedjes te spelen. Het ging bijna als vanzelf! Terwijl ik hiermee bezig was, ontdekte ik hoe makkelijk ik de hits uit de top 40 van die tijd kon naspelen. Op een gegeven moment zag ik mezelf in gedachten op een podium staan, zingend, omringd door muziek. Dat beeld inspireerde me. Ik begon met oefenen en merkte dat, wanneer ik bad voor inspiratie, de woorden en melodieën vanzelf leken te komen. Ik bleef schrijven. Met mijn liedjes ging ik de straat op en ontdekte hoe diep ze de harten van mensen konden raken. Langzaam maar zeker begon mijn repertoire aan songteksten te groeien. Ik ruimde mijn oude muziek op en kreeg er iets veel waardevollers voor terug. Wat een bijzondere zegen!